Betutteling

Als fractievoorzitter van de ChristenUnie bezoek ik regelmatig congressen en bijeenkomsten van onze partij, maar ook die van anderen. Zo schuif je eens aan bij D66/GroenLinks, denk je eens mee over armoedebestrijding bij de PvdA en loop je eens binnen bij Gemeentebelangen.

Een aantal jaren geleden bezocht ik eens een verkiezingscongres van de VVD in Groningen. Hoewel er royaal met modder werd gegooid naar andere partijen kon de toespraak van Hans Wiegel mij wel erg boeien. Een zinsnede uit zijn speech is mij bijzonder bijgebleven: hij sprak over een generatie die “wel de vrijheid heeft opgeëist, maar niet de verantwoordelijkheid heeft genomen”.

Zo. Dat stond. Hoewel ik minder lang meeliep als hij was ik het roerend met hem eens. Ik vond het knap dat uitgerekend een VVD prominent als Hans Wiegel hier de vinger aan de pols durfde te leggen. Want in de praktijk van alledag zien we inderdaad de gevolgen van die “opgeëiste vrijheden”.

Uitgekeken op je liefje? Op naar de volgende!, Kindertjes, pas je maar aan. Biologische papa, en mama’s nieuwe vriend? Zoek het maar uit!

Als jongeren zichzelf willen comazuipen, dan moet dat toch kunnen? Daar hoef ik mij daar toch niet mee bemoeien? Of mag ik nog een beetje om mijn medemens denken?

Wee je gebeente als je aan deze “verworven vrijheden” durft te komen. Dan ben je ouderwets, je moet toch zelf weten hoe je jouw kinderen opvoedt, hoe je met je relatie omgaat, hoe je je geld besteedt? Bij problemen kloppen we vanzelf wel aan bij een psycholoog of Volkskredietbank.

Nu lijkt de wal het schip te keren. De meesten van u hebben het wel een beetje gehad met stoplichtrelaties en zien het belang van een stabiel gezin wel in, al was het maar om de kinderen nietwaar?

Van kinderen wordt ook nog eens veel meer gevraagd dan vroeger. Kon je in de vijftiger jaren met of zonder diploma nog redelijk makkelijk een baan vinden, tegenwoordig moet je kind toch minimaal een MBO diploma zien te halen nietwaar? De “Einstein generatie” zoals een school dat noemt .

Toch is het best lastig om daar echt over te praten. Want het zit bij velen nog echt tussen de oren dat alles wat geen vrijheid is automatisch betutteling betekend. Maar het alternatief hiervoor is dweilen met de kraan open en kost de samenleving handen vol geld.

Want de hulpinstanties doen goed werk maar hebben het al druk genoeg om de bestaande brokstukken te lijmen. En ze kosten vermogens die we met z’n allen moeten ophoesten. Mogen we dan, als het nodig is, even over uw schouder meekijken? Het centrum voor jeugd en gezin, paradepaardje van minister Rouvoet, komt laat, hopelijk niet te laat. Is dat dan betutteling of hebben we iets teveel vrijheden verworven?

Natuurlijk heeft de burger recht op zijn persoonlijke levenssfeer maar als er zwakkeren in het spel zijn heeft de overheid gewoon een taak.

Maar misschien moeten we ook wat meer naar elkaar omzien en niet altijd ons eigen belang het grootst vinden?

Rolf Helder

Wilt u reageren? Dat kan door hieronder een reactie achter te laten.